فرهنگ لغات نيشابوري
الف
اتش /atash/: آتش
اتش برق /at‚šbarq/: رعد و برق؛ آذرخش
اتش گاو /at‚š-găw/: میله ای طویل و نسبتا قطور كه برای به هم زدن مواد آتش‌زای داخل تنور یا كوره (مانند هیزم) و برافروخته‌تر كردن آتش استفاده می‌شود.
اِ تیم /e-tim/: ای وای! (گویه ای برای بیان تعجب)
± اتینا /ataynă/: بیهوده
± اجّاش /ajjăš/: هرگز
± اجیر /ajir/: بیدار؛ سرزنده؛ سرحال
± اُ جور كی باد میه و شخه مجمبه /o jur ki băd miya-vo šaxa mojonba/: به این صورت كه باد می‌آید و شاخه می‌جنبد ...؛ اوضاع و شرایط حاكی بر این است كه ...
± اخاد /axăd/: همراه؛ با
± اختلاط كیدن /axt‚lăt kidan/: صحبت كردن؛ گفتگو كردن؛ با هم حرف زدن
± اخكوك /axkŏk/: چغاله ی زردآلو
± ارا كیدن /ară kidan/: آرایش كردن؛ آراستن
± ارده /ar‚da/: {عرده /ar‚da/}: لاستیك خودرو؛ تایر خودرو
± ارّه /arra/؛ /orra/: زن وقیح و دریده
± ارونجه /arunja/؛ /runjaă/: یونجه
± ازا /eză/: ماده‌ی اشتعال زای روی جعبه‌ی كبریت
± از پوشتی /az pušti/: پشتیبانی؛ حمایت؛ طرف‌داری
± از دستی /az d‚sti/: عمدا؛ به عمد
± از رد /az rad/: دنبالِ؛ پشت سرِ
± از سر وا كیدن /az sar wă kidan/: كار را به پایان رساندن؛ پذیرایی مناسب را به جا آوردن
± از سر كول افتین /az s‚r kavl aftiyan/: از تدبیر كاری افتادن؛ از كاری یا چیزی غافل شدن
± از كلّی صحب /az k‚llay sŏh‚b/: از سر صبح؛ از ابتدای صبح
± از گلو هم بدر رفتن /az g‚lu ham b‚dar roftan/: با هم كنار آمدن؛ مصالحه كردن
± استاق /astăq/: گوسفند نازا
± استقو /ast‚qo/: استخوان
± اشكاف /eškăf/: كمد دیواری
± اشكینه آوجیج /aškina-ăwjij/: نوعی غذا (اشكنه)
± اغوش /aquš/: 1. آغوش. 2. یك دسته گندم یا هر گیاه و محصول در
|
امتیاز مطلب :
|
تعداد امتیازدهندگان :
|
مجموع امتیاز :
عضو شوید
عضویت سریع
آمار مطالب
آمار بازدید
